“Hər il fevral ayının bu günlərində Azərbaycan hakimiyyəti Xocalını 1992-ci ildə hərbi əməliyyatlarla bağlı antierməni histeriyasını püskürür, məqsədləri vəziyyəti təhrif etmək, ermənilərin nüfuzunu azaltmaq və beynəlxalq arenalarda erməni xalqını təhqir etməkdir.
Hadisələrin saxtalaşdırılması və beynəlxalq platformalarda erməni xalqının nüfuzunu azaltmaq məqsədi ilə hərbi əməliyyatlarla əlaqədar olaraq anti-erməni isteriyası getdikcə artırılır.
Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin xüsusi təyinatı dəstəsi tərəfindən Ağdam və Naxiçevanikin yaşayışı yaxınlığında 100-ə yaxın Xocalı mülki adamların dəhşətli ölümünü “soyqırım” kimi səciyyələndirərək , Bakı utanmadan qurbanlıq statusunda çıxış edir və Sumqayıt şəhərində, erməni qırğınlarının növbəti ildönümü astanasında cəhd edir ki, antiermənilik təzahürlərini bununla pərdələmiş olsun.
1992 –ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə, Xocalınun təzyiqinə başlamaq əmri verildi. Artsaxın özünümüdafiə qüvvələri əhali üçün azad dəhliz buraxdı və bütün istiqamətlərlə hücuma keçdilər.
İlk növbədə hələ 1990-cı ilin oktyabrından azərbaycanlılar tərəfindən zəbt edilən Stepanakertin hava limanı azad eildi.
Bundan sonra irəliləyişi davam edərək irəlilədikcə erməni dəstələri rəqibin digər hərbi bazalarını məhv etməyə başladılar. Rəqibdən üç zirehli maşın, iki raket buraxıcısı və top, yüzlərlə ədəd döyüş sursatı və silahlar götürüldü.
Dişlərinəcən silahlanmış quldurlar uzun müqavimət göstərə bilmədi və tab gətirmədən çaxnaşma içərisində qaçmağa üz tutdu.
Yəni özləri mülki əhalidən daha əvvəl Ağdamın kənarlarında peyda oldular nəinki dinc sakinlərdi… Məğlubiyyətdən qudurmuş rəqib Azərbaycan müxalifətinin sifarişini yerinə yetirərək bir gün əvvəl müdafiə etdiyi sakinləri kütləvi şəkildə öldürməyə (güllələməyə) başladı.
Cəmi bircə gün əvvəl öz müdafiəsi altına aldığı sakinləri…Xocalıda olan təzyiqlərdən Bakı hakimiyyətləri və müxalifəti arasında münaqişə daha da kəskinləşdi.
Cəmi bir həftə keçməmiş Azərbaycan prezidenti Ayaz Mütəllibov taxtı-tacından endirildi”
