Azərbaycan, xüsusən də müxtəlif təbliğat platformalarında öz əksini tapan ölkənin Müdafiə nazirliyi çərçivəsində hərbi çağırışlı ritorikasını gücləndirir. Bakının müəyyən bir dairəsinin hərbi üstünlük və “həlledici zərbə” barədə kifayət qədər güclü ictimai rəy yaratması nəzərə çarpır.
Bakı heç vaxt sülhsevər ritorikası ilə fərqlənməmiş və zaman-zaman müharibə ritorikasını daha da gücləndirmişdir. Əlbətdə ki, bəzi məqsədlər bu epizodların kontekstində çox yayılmışdır, bununla belə hər dövr üçün xarakterik olan ayrıca, yeni hədəflər və motivlər də var.
Ümumi məqsədlərin belə desək sabit dərəcəsi aşağıdakılardır: Birincisi, Azərbaycan cəmiyyətinin “mənliyi”məsələsi. Bir dövlət olaraq, Azərbaycan “bataqlıq” üzərində qurulub və bu ölkənin hökuməti, İlham Əliyevin andiçmə mərasimindən başlayaraq,bataqlığı doldurmaqçün daha münasib və ”inamlı” bir şey tapmayıb, yalnız ermənilərə qarşı nifrət hərbi “qələbəni” gözləyir.Digər tərəfdən, aydındır ki, məğlub olan ölkədə mənliyin digər dayağını tapmaq çətin ki, mümkün olsun.
Bununla yanaşı, sadəcə dövlət idarəçiliyinin aktual məsələsi var və müharibə ritorikası bu qısa müddətli perspektivdə daxili istehlak məhsuludur. Bununla yanaşı, hərbi şantajın, xarici efekti almaq var xüsusən də 2016 və 2018-ci illərdən sonra Azərbaycan üçün dərinləşən diplomatik böhran şəraitində özünü əks edir.
Lakin koronavirus olayı vəziyyəti uzun müddətli baxımla problemi daha da kəskinləşdirdi. Ona görə ki, dünya nizamına artıq Qərb-Rusiya deyil, ABŞ-Çin qarşıdurma formatı hakimdir, bu da Bakı üçün o qədər də yaxşı yenilik deyil.
Beləliklə, Əliyev üçün”Azərbaycan mənliyi ”ilə bağlı öz müəllifi olduğu formula baxmayaraq mümkündür ki, bu sadəcə mümkün olan bir qətnamə olsa da, ona qarşı işləyəcəkdir. Ankaranın Azərbaycana uzunmüddətli təsirini həll edə biləcək bir qətnamə. Bakı rəhbərliyinin hərbi qanadında Türkiyənin nüfuzu böyükdür. Əlbəttə ki, problem mümkün rus hiyləsinə qarşı çıxmaqdır, çünki bir neçə ay əvvəl rus senarisi hakimiyyətin Mehriban Əliyevaya ötürülməsi məsələsiydi.
Qısa müddətdə bu, Əliyev üçün Rusiya və Türkiyə senarisini tarazlaşdırmaq və vəziyyəti idarə etmək üçün bir fürsətdir, bəs Əliyev bu iki sətirdə nə qədər oynaya bilər?
Ermənistan hərbi və siyasi resurslarla bu məsələni ciddi şəkildə nizamlamalıdır ki, Əliyev ipin üstündən yıxılsın və ya onu bu tərəfə atmasınlar.
