Erməni qadını sevgi, sədaqət, həssaslıq və incəlik qıtlığından canlanıb.Əsrlər boyu ailəsinin fədakarı və ailənin qoruyucusu olaraq qadın xüsusiyyətlərini heç vaxt itirməmişdir.
İndinin özündə də silahını kövrək çiyinlərinə qoyaraq, cəbhədə bir kişilərə xas olan cəsarətlə düşmənə qarşı vuruşur.
Erməni qadının özünü qadınlıq və zəriflik stereotipləri ilə məhdudlaşdırmamaq meyli onu bu Artsax müharibəsində indi də qırılmaz bir hərbiçiyə çevirir.
Zərif xüsusiyyətlərdə gizlənmiş cəsur qadınlardan biri də erməni ordusunun snayperi Lusinedir.
– Mən onun getməyinə qarşı idim, amma o, məni eşitmədi.Sevir, hərbi işi çox sevir. Ona baxıram, deyirəm, qız yox, oğlan olmalı idin.
Alla xanım qızından kiçik bir ana şəfqəti ilə, kiçik bir hərbiçi anaya xas olan xüsusi qürurla danışır.
Balaca və igid ürəkli Lusine başqa heç bir peşə ilə maraqlanmayıb.
– Mən həkim olmağını istəyirdim, amma bu işi sevmədi.
Hündürdaban ayaqqabılar əvəzinə uzun çəkmələr, qısa ətəklər yerinə hərbi geyim. Lusine bunu uşaq vaxtından seçmişdi. Hərbiçinin sərt forması onun qadın cazibəsini, badamı gözlərinin bənzərsiz parıltısını və kəskin görünüşünü snayper peşəsini tamamlayır.
-Yadımdadır, həmişə gəlib deyirdi ki, ana “vurdum”, ana, hündür binadan “tullandım” mən də xoşbəxt idim, amma yenə də uyğunlaşa bilmirəm.
Bu gün də Artsax cəbhəsində Lusine növbəti qələbəmizi hərbiçi qardaş və bacılarıyla növbəti qələbəmizi təstiqləyir.
