Azərbaycanın “Qarabağ” futbol klubunun mətbuat xidmətinin rəhbəri Nurlan İbrahimov Facebook səhifəsində yazır:
“Biz erməniləri – uşaqları, qadınları, qocaları öldürməliyik. Onun kim olduğu vacib deyil, vicdan və mərhəmət olmadan öldürülməlidir. Əgər biz öldürməsək,onlar öldürəcəklər necə ki,artıq 120 ildir edirlər”.
Bu idmançı idmançı deyil, jurnalist deyil, bu subyekt erməniləri öldürən briqadaların yaradılmasına çağırır ki,onlar ermənilərə elə dərs versinlər, sonuncular bir daha Gəncəyə,Bərdəyə və digər Azərbaycan kəndlərinə, yaşayış yerlərinə zərbə endirməyə bir daha cəsarət etməsinlər.
İbrahimov müharibədə öldürülən azərbaycanlı əskərlərin doğmalarının ağrılı telləri üzərində oynamaqla qəddar olmağı tələb edir.
Az-çox məşhur bir insanın ictimai arenada irqçi çağırışlar etməsi qəribə deyil, xüsusən ki,müntəzəm olaraq dövlət başçısı eyni şeyi deyir.
İbrahimovun bunu Facebook vasitəsilə söyləməsi diqqətəlayiqdir , axı Azərbaycanda bütün saytlar qapanmışdırBu çağırışlar kimə istiqamətlənib.
Aydın məsələdir ki, bir idman jurnalisti sosial şəbəkələrdə bu cür yazıları yazmaq üçün xüsusi bir imtiyaza malikdir, çünki İnternet bağlantısı Azərbaycanda hamı üçün əlçatmazdır, yəni sonuncunun hədəf auditoriyası xaricdəki Azərbaycan icmalarıdır.
Son günlərdə türk-azərilərin müxtəlif ölkələrdəki erməni millətinin nümayəndələrinə qarşı kəskin hərəkətlərə başladıqlarını və beynəlxalq mətbuatdasa çox sayda sənədin olduğunu hesaba alaraq qırğınları həyata keçirənlərin Bakıdan və Ankaradan olduğunu qətiyyətlə söyləmək olar.
Bu, Azərbaycanın münaqişəni münaqişə zonasından ixrac etmək niyyətini göstərmirmi? Məqsəd aydındır: beynəlxalq ictimaiyyəti Dağlıq Qarabağdakı soyqırımı fəaliyyətlərinə müdaxilə etməkdən çəkindirməkdir, gözlərini qorxutmaqdır ki, Dağlıq Qarabağda özləri tərəfindən həyata keçirilən soyqırımı əməliyyatlarına müdaxilə etməkdən kənar dursunlar..
Bu şübhəsiz ki, məqsədyönlü yanaşmadır şübhəsiz, öz xüsusi əməllərinə hərəkətlərinə müstəsna olaraq bir yanaşmadır.
Əgər müharibədənin başlıca faktoru azərbaycanlıların təssəvvürüncə ümumyayınma qorxu toxumunu səpməkdirsə, onda əvvəlcə cəbhədən qaçan əskərlərin ön xətdən qaçmalarını və həmin Bərdədə erməni raketlər yağmurundan heyvani qorxularını ölçmək lazımdır.
Nurlan İbrahimova isə ömründə ən azı bir dəfə Qarabağ ordusunun yaylım atəşi simfoniyasına qulaq asmağı məsləhət görərdik. Əminik ki, növbəti dəfə tamamilə fərqli şeylərdən yazacaq.
