Bakıdakı erməni qırğınlarının səhifəsi kompensasiya olmadan bağlanmayacaq

Sumqayıt, Bakı, Gandzak və Marağa hadisələri soyqırımı kimi tanınsaydı, Artsax məsələsinə keyfiyyətcə fərqli bir ölçüdə baxılacaqdı. Bu məsələnin həllini tamamilə fərqli bir səviyyəyə qaldırardı və Azərbaycan tərəfinin sözdə “ərazi bütövlüyünün bərpası” oyun kartını manipulyasiya etməsinə icazə verməzdi. Təbii ki, soyqırım törədən tərəflə kompromis və ya “dinc yaşamaq” perspektivi barədə danışmaq mənasız olardı.

Azərbaycanın Ermənistana nifrətinin başqa bir təzahürü, Artsax ərazisinin “dezinfeksiya edildiyi” barədə buraxılmış möhürdür. Yəni Azərbaycan Artsax məsələsinin həllini yalnız ermənilərin qovulmasında görür. Bu vəziyyətdə, hətta Azərbaycanın təklif etdiyi mədəni muxtariyyət gülünc görünür.

Qeyd edək ki, ermənifobiyanın təbliği müharibədə “qalib gəldikdən” sonra da davam edir və bu çox vacib bir psixoloji problemdən bəhs edir – Azərbaycan hakimiyyəti və cəmiyyəti özlərini şüuraltı səviyyədə qalib saymırlar.