“Mədəni faşizminə” qarşı mübarizə: Qanuni yol hansıdır?(Fotolar)

Ən azı 1456 məşhur erməni daşınmaz abidələri – monastırlar, kilsələr, Xaçkarlar, qədim məkanlar və qalalar, misilsiz ziyarətgahlar Azərbaycanın nəzarəti altındadır.

Artıq  19 mindən çox eksponatı olan 8 dövlət muzeyi, Şuşi xalçalarının özəl muzeyləri və erməni dramlarının özəl muzeyləri  bizdən uzaqdır.

Bu mədəni dəyərləri düşmənin nəzarətinə verməklə yanaşı, erməni dəyərlərini tapdalamağa hazır olan əllərin altından keçir. Milli Park-Heykəl Muzeyinin direktoru Artur Gevorkyan:

“Əslində baş verənlər adi bir mədəni faşizmdir. Çünki bu, şəxslərin erməni mədəniyyətinə münasibəti deyil, dövlət aparatı tərəfindən əvvəlcədən təşkil edilmiş bir prosessdir”.

Arthur Grigoryan əmindir ki, erməni mədəni dəyərlərinə qarşı baş verənlər ayrı-ayrı şəxslərin istəyi deyil, Azərbaycan hakimiyyətinin həyata keçirdiyi məqsədyönlü bir prosesdir.

Vazgen Sarkisyanın heykəlinin başına gələnlər buna sübutdur ․ Əvvəlcə onu təhqir etdilər, ancaq bir neçə gün sonra yerini üç adamın heykəli tutdu.

Azərbaycanda dəyərləri pozmaq üçün erməni olması kifayətdir ․

“Lakin Azərbaycan bütün bunların məsuliyyəti nəzərdə tutduğunu dərk etdiyindən, noyabrın sonunda Azərbaycanın müvafiq qurumları prosesi olduqca çətinləşdirən bir addım atdı.

3-4 əsgərin abidələrə zərər verdiyinə görə mühakimə olunduqlarını elan etdilər.  Nə üçün edildi?

Çünki İnternetdə Xaçkarların necə məhv edildiyi, böyük vətənpərvərlik abidələrinin üzərinə atəş açıldığı, bunların hamısının qanuni əsasları nəzərdə tutduğu barədə  geniş informasiya idi ki o da  internetə lazımi qədər sızmışdır.

 Elan olunmuşdur ki, bir neçə nəfəri bunun üçün ittiham edərək həbs ediblər.Yəni, adamlar ehtiyatlı olsunlar  şərniyyətli əməllərini internetdə yerləşdirməsinlər”.

Milli Park-Heykəltəraşlıq Muzeyinin direktoru abidələrin qorunması uğrunda mübarizəni qanuni səviyyəyə keçirtmək olan bir prosesi təşəbbüs edib.

“Biz kifayət qədər məlumat topladıq, onsuz da yetərlidir (amma bu hamısı deyil). Bundan sonra hökumətə  təqdim edəcəyik yalnız maddi deyil, həm də mənəvi cəhətdən zərərin miqdarını qiymətləndirəcək və müstəqil bir komissiya yaradılacaq.

 Bundan sonra beynəlxalq məhkəmələrdən birinə müraciət edəcəyik, iddiamızı təsdiqləməyə və sona qədər irəliləməyə çalışacağıq”.

1954-cü ildə Haaqa Konvensiyası imzalanmışdır. Bu sənədə əsaslanaraq beynəlxalq hüquq mütəxəssisi Ara Ğazaryan ilə bir nəticə əldə etməyin mümkün olub olmadığını öyrənməyə çalışırıq.

Ümumiyyətlə, bir fürsət verir, amma bu sənədlə işləyən məhkəmənin Ermənistanda ümumiyyətlə mövcud olmaması başqa bir məsələdir. Söhbət Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsindən gedir.

Ancaq bu məsələ insan hüquqları kontekstində də gündəmə gətirilə bilər. Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsində humanitar hüquqa görə bu mümkün deyil, çünki bu məhkəmənin səlahiyyətini heç tanımırıq”.

Qəzaryan düşünür ki, bu məsələnin həllini yalnız məhkəmə sistemində axtarmaq lazım deyil. Seçim olaraq, BMT-nin Mədəniyyət irsinin qorunması məsələləri ilə məşğul olan monitorinq orqanlarını da nəzərdən keçirə bilərik.

Bu uzun prosesi arzuolunan və ədalətli bir həll yoluna gətirmək mümkün olacaqmı,bunu  zaman göstərəcək? O vaxta qədər bu məsələdən narahat olanlar depresiyaya düşməməyə, nikbinliyi itirməyə və gündəlik addımlardan ən yüksək beynəlxalq instanslara qədər lazım olsa bütün imkanlara müraciət edərək “mədəniyyət faşizmi” lə mübarizə aparmaq lazımdır.