
“Şuşi” Xeyriyyə Fondunun bəyanatı ATƏT Minsk qrupu həmsədr ölkələrinin prezidentlərinə cənablar Makrona,Putinə və Baydenə ünvanlanıb. Azərbaycan və Türkiyənin orduları Yaxın Şərqdən cəlb edilən terrorçularla tamamlanmaqla 2020-ci il sentyabrın 27-də sivilizasiyalı dünyanın gözü önündə Artsax Respublikası üzərinə hücum etdilər.
Həmsədrlər ölkələri liderlərinin əvvəlki birgə bəyanatlarında güc tətbiqini və təhdidini imtina etmələrinə baxmayaraq, Azərbaycan və Türkiyə güc tədbiq etmək vasitəsiylə Artsax Respublikası ərazisinin 2/3 hissəsini işğal etdilər.
O cümlədən Hadrut rayonunu bütünlüklə, yaşayş əraziləri Martuni, Əskəran, Şuşi və Mardakert rayonlarından, eləcə də strateji əhəmiyyət daşıyan qala şəhəri olan Şuşini hansı ki, kifayət qədər cəbhədən uzaq idi okupasiya edildi.
Okupantlar üç gün ərzində 7 rayon sakinlərini sürgünə məruz qoydular.
Minlərlə adamlar hər şeylərini buraxaraq tərk eduzaqlaşmaq məcburiyyətində qaldı.Bu bölgələrin sakinlərinin əksəriyyəti Artsaxda sığınan Azərbaycandan olan qaçqınlar olub..
1988-1992-ci illərdə Sumqayıtda, Gandzakda (Kirovabad), Artsax Respublikasının Şahumyan bölgəsi, Şimali Artsaxın Xanları (Getaşen alt bölgəsi daxil olmaqla), habelə Şimali Artsaxdakı Daşkəsən, Şamxor və Gədəbəyin erməni yaşayış ərazilərindən ermənilər zorla evlərindən çıxarıldı.
Martakert bölgəsi, Marağa-Marguşavan kəndində, 1992-ci il, 10 aprelin 10-da Azərbaycan ordusu yüzlərlə dinc insanı öldürərək soyqırımı əməliyyatını həyata keçirdi.Bir o qədər erməniləri girov götürmüş və onları işgəncələrə məruz qoyaraq sonda öldürmüşlər.
Soyqırımdan bir təhərlə xilas olan Marağa-Marguşavan sakinləri Martakert və Ağdam rayonları sərhəddində yeni bir qəsəbə qurdular, lakin 2020-ci ildə artıq ikinci dəfə təhlükəyə məruz qaldılar.
Sürgün edilən minlərlə insan hələ də evsizdir və ailələri ilə kənddən-kəndə gəzişir.
Hörmətli prezidentlər, Artsax Respublikası beynəlxalq cəmiyyəti tərəfindən tanınmayıb, bu tamamilə haqsızdır.
Sizə bildirmək istəyirəm ki, son 3.000 illər ərzində, Ermənistan müxtəlif siyasi vəziyyətlərlə bağlı dövlətçiliyini itirmişdir, onun 12-ci əyaləti olan Artsax, öz daxili resurslarına dayaqlanmaqla bu və ya digər şəkildə ifadə olunan dövlət statusunu 10 dəfə əldə edib.
Eyni zamanda Kür və Araks çayları arasında olan ərazidə öz dilini, mənliyini, mədəniyyətini və ərazi bütövlüyünü qorumuşdur.
Sözlərimin daha inandırıcı olması üçün,Sizə istiqamətlənmiş bu bəyanatla yanaşı Sizə, mənim “Qarabağ əsas məsələsinin 10 kökləri” sərlöhvəli kitabını göndərirəm.Orada həqiqi tarixi mənbəələr vasitəsiylə bu haqda bəhs edilir.
Artsaxdan okupasiyalaşdırılmış ərazilərdə erməni xalqının mədəniyyət irslərinin yüzlərlə abidələri qalıb.Onların sırasında
Dadivank (II əsr), Gtiç monastırı (IX əsr), Yeğişe Arakyal monastırı (IV əsr), Tsitsernavank (IV əsr), hökumət sarayları, tarixi və memarlıq tikintiləridir ki, onlar erməni xalqının bu yerlərdə yerli sakinləri olduqlarını təkzibedilməz dəlilləridir.
Şübhəsiz ki, bunlar həm də bütün sivilizasiya və xristian aləminin mədəniyyət irsidir.
Təcrübə göstərir ki, bu ərazilərdəki ermənilərin izlərini məhv etməyə can atan Azərbaycan onları məhv etməklə məşğuldur.
Cənab prezidentlər, bu gün xalqlar arasında sülhün və qonşuluq münasibətlərinin qurulmasının vacibliyindən çox danışırlar.
Lakin sülh yalnız, Dağlıq Qarabağın ərazi bütövlüyü bərpa olunduqdan sonra, yəni silahlı qüvvələrin və terror qruplarının Azərbaycan tərəfindən işğal olunmuş ərazilərdən çıxmasından sonra,haçan sürgünə məruz qalmış ermənilərin geri qayıtması üçün normal şərait yaradıldıqdan sonra qurula bilər.
Yenə bir şərt: Dağlıq Qarabağ heç vaxt Azərbaycan Respublikasının bir hissəsi olmamışdır və ola da bilməz.
İlkin şərtlərdən biri də Şuşi qala şəhərinin Artsax rəhbərliyinə qaytarılmasıdır.
Hörmətli ATƏT-in Minsk Qrupu həmsədrlər ölkələrinin prezidentləri, Sizin sağlam düşüncənizə müraciət etmək məcburiyyətindəyəm.
Çünki Türkiyə və Azərbaycanın, onların rəhbərləri Erdoğan və Əliyevin təhdid dolu açıqlamalarından göründüyü kimi, Ermənistan və Artsaxa hücum etmək üçüntəkrarən fürsət axtarırlar.
Türk imperatorluğunu bərpa etmək naminə Dağlıq Altay Sibirin Cənubuna doğru yol açmaq niyyətini güdür.
Hesab edirəm ki, bu nəinki sizin ölkələrinizin, Ermənistanın, Artsaxın, həm də bütün sivil dünyanın maraqlarından doğmur.