“Bu gün beynəlxalq ictimaiyyət hələ də məcburi deportasiya ilə üzləşən Dünya Qaçqınlar gününü qeyd edir.
Bu il, Erməni xalqı üçün Beynəlxalq Qaçqınlar günü olan Ermənistan yeni çağırışlarla yenidən məntiqləşir.
Azərbaycanın Artsaxa qarşı 2020-ci ilin sentyabrında apardığı müharibə kütləvi deportasiyalara səbəb oldu.
Ermənistanda 88% -i qadın və uşaq olan təxminən 90.000 insan evlərindən didərgin düşmüşdür. Bu insanlar kütləvi vəhşiliklərdən xilas olmaq üçün nəsillər boyu yığdıqları evlərini və əmlaklarını tərk etməli idilər.
Xüsusilə Şuşidən Hadrut bölgəsinə köçkünlərin çoxu, Azərbaycanın nəzarətində olduqları üçün evlərinə qayıda bilmirlər.
Bir çoxu 1990-cı illərdə məcburi köçkün olan ikiqat deportasiya olunmuşlar. Bu xüsusilə, Şahumyan most Martakert bölgəsinin şimalında, Artsax Respublikasının nəzarəti altında olan torpaqlarda məskunlaşmış kəndlərdən köçürülmüş ermənilərə aiddir.
Azərbaycanın 2020-ci ildə sentyabr-noyabr aylarında Artsaxa qarşı son hücumu zamanı bu insanlar humanitar böhranın nəticələri ilə qarşılaşaraq ikiqat qaçqın oldular.
Azərbaycan təsirlənmiş əhaliyə humanitar yardımın verilməsi məsələsini siyasiləşdirərək beynəlxalq təşkilatların, xüsusən də beynəlxalq humanitar təşkilatların Artsaxa girməsinin qarşısını aldı.
Nəticədə, döyüş əməliyyatları bitdikdən yeddi aydan çox müddətdən sonra Artsaxdakı köçkünlərin hərtərəfli beynəlxalq humanitar müdafiədən məhrum edilməsində misilsiz bir humanitar vəziyyət yarandı.
Ermənistan dəfələrlə beynəlxalq ictimaiyyətin diqqətini münaqişə bölgələrində yaşayan əhalinin həssaslığına yönəldib, onların beynəlxalq hüquq əsasında, ilk növbədə, ümumdünya insan hüquqları prinsipi əsasında qorunmasını tələb edib.
Qaçqın problemlərini manipulyasiya etmək və onları siyasi təzyiq vasitəsinə çevirmək kimi biabırçı təcrübə pislənə bilər.
İnsani proqramların həyata keçirilməsi, böhran vəziyyətində olan əhaliyə təcili humanitar yardım, bölgənin vəziyyəti də daxil olmaqla, hər hansı bir şəraitdən asılı olmayaraq həyata keçirilməlidir.
