RF Xarici işlər naziri Sergey Lavrovun son bir neçə açıqlaması Ermənistanda “Lavrov planı” mövzusunu yenidən açaraq diqqəti cəlb etdi və yenidən “Lavrov planı” mövzusu hallandırıldı.
Əslində Lavrovun planı çoxdan aşkar olunmuşdur,yəni əvvəldən də heç kimə aydın deyildisə ortaya çıxdı.
Üstəlik, Lavrovun planı, yəqin ki, beş yaxud yeddi bölgə olsun, yalnız Azərbaycana erməni ərazilərini təhvil verilməsinə aiddir.
Sadəcə, Rusiyanın Azərbaycanı Avrasiyalaşdırmaq üçün buna ehtiyacı olduğu görünür. Hər halda, onlar Moskvada beş-yeddi rayon aldıqdan sonra Azərbaycanın əbədi olaraq sadiq olacağını düşünəcək qədər sadəlövhdürlərmi?
Məgər, Türkiyənin Azərbaycanın Avrasiya olmasına imkan verəcəyini düşünmək qədər sadəlövhdürlər?
Moskva o qədər də sadəlövh deyil. Rusiyaya hərbi əməliyyatlar ehtimalını artıracaq və Rusiyanın hərbi müdaxiləsi ehtimalı yüksək olan bir çıxılmaz vəziyyət üçün bölgələrin tarixinə ehtiyac var idi.
Qeyd edək ki, apreldə 4 günlük döyüşlərin dördüncü ildönümü münasibətilə çəkilən filmdə Serj Sarkisyan sirrini incə şəkildə açıqladı və dedi ki, Azərbaycan Ermənistanın ona kömək üçün müraciət edəcəyini gözləyirdi. Ermənistan başqa kimə müraciət etməliydi? Əlbətdə Rusiyaya.
Serj Sarkisyan, yəqin ki, yalnız Azərbaycan ifadəsini ucadan deyərkən fikrində Rusiyanı nəzərdə tuturdu. Rusiya Ermənistanın tab gətirə bilməyəcəyini, müqavimət göstərə bilməyəcəyini və köməyə ehtiyacı olacağını ehtimal edirdi.
O zaman Rusiya müdaxilə edəcək və həm Ermənistana, həm də Azərbaycana diktə etməyə başlayacaq. Məqsəd, Ermənistandan və ya Artsaxdan Azərbaycana bir şey təhvil vermək yox, sadəcə Artsax zonasında təstiqlənmək idi.
Uzun müddət əvvəl çox şəffaflaşan “Lavrov planı” bu idi hansı ki, çoxdan Artsaxa qarşı hücum planı aşkar olunub. Bu plan məğlubiyyətə uğrayıb və 2016-cı ilin aprelində Ermənistan ordusu və ictimaiyyəti tərəfindən həyata keçirildi.
Növbəti dörd il tamamilə yeni bir vəziyyət gətirdi, baxmayaraq ki, 2016-cı ilin aprelindən bir neçə ay sonra Ermənistanda siyasi rəhbərliyin legitimliyinin olmamasından istifadə edərək vəziyyəti düzəltmək üçün əhəmiyyətli cəhdlər oldu. Ancaq nəticə vermədi və 2018-ci ilin aprelində geriyə deyil, irəli doğru tamam başqa bir dönüş oldu.
Və bu hal artıq Rusiyanı, yerli iqtisadi və siyasi cəhətdən nüfuzlu qrupları Ermənistana və Qafqaza qarşı siyasət perspektivi baxımından “parçaladı” və bu da öz növbəsində Rusiyada hakimiyyət uğrunda mübarizə üçün əhəmiyyətli dərəcədə əlaqələndirildi.
Hazırda müharibə planını Rusiya deyil, Rusiyaya qarşı Türkiyə oynayır. Məsələ burasındadır ki, Türkiyə bu planı orada “adaptasiya” etmək üçün rus elitasında təsir gücünə malikdir.
Rusiyanın bu vəziyyətdə yeganə qolu Ermənistandır, Ermənistanın Azərbaycana sülh tətbiq etmək və Rusiyadan siyasi məcburiyyəti dəf etmə potensialıdır.
Və Lavrov hazırda bu reallıqlar qarşısında Azərbaycanla rəqabət məsələsini həll etməyə çalışır, bu da onun bəyanatlarında əks olunur.
